De betelset: het ultieme liefdescadeau

Een stukje betel-geschiedenis

Het kauwen van de betelpruim begon in de Filippijnen en China vermoedelijk al in 2680 voor Christus. Aanvankelijk was het vooral een gebruik binnen de adel en elite van Azië, maar het werd steeds algemener. Hier zijn ook de nodige etiquetteregels rondom ontstaan. Als een gastheer de beteldoos niet laat rondgaan bijvoorbeeld, of als iemand de pruim weigert, is dat een grote belediging. Anderzijds kan de gastheer in India er ook mee aangeven wanneer hij genoeg heeft van zijn gasten. Daar wordt de pruim vaak gezamenlijk gekauwd vlak voor het einde van een bezoek; als de gastheer de doos op een onverwacht moment laat rondgaan, weet men dat het tijd is om op te stappen.

Foto’s: Twee 19de eeuwse betelscharen uit Kutch, een district van de Indiase staat Gujarat, nabij Pakistan.

De betelpruim

De betelpruim is een genotmiddel dat een gevoel van euforie geeft, honger stilt en de hartstocht verhoogt. Niet voor niets is de pruim het symbool van liefde en huwelijk! Maar pas op… een man die in Thailand tijdens de huwelijksnacht de beteldoos buiten de slaapkamer omdraait, twijfelt aan de maagdelijkheid van zijn echtgenote.

In India komt het kauwen nog het meest voor; overal langs de straten zitten verkopers. De klant kan zelf zijn pruim samenstellen, uit talloze potjes die de verkoper voor zich heeft. Met gember, koriander, kaneel, kruidnagel, anijs, komijn, nootmuskaat, kokos, kardamon, peper en saffraan kan de pruim op smaak worden gebracht. De verkoper mengt de kruiden met de schilfers van de arecanoot, en legt dit op een betelblad dat met gezoete kalkpasta is ingesmeerd. Het blad wordt als een pakketje opgevouwen en vormt zo de betelpruim.